باب طواف المريض و المحمول من غير علّة

(روى محمّد بن مسلم قال سمعت ابا عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه يقول حدّثني ابى انّ رسول اللَّه 6 طاف على راحلته و استلم الحجر بمحجنه و سعى عليها بين الصّفا و المروة و في خبر اخر انّه كان يقبّل الحجر بالمحجن)

اين بابيست در طواف بيمار و كسى كه او را ديگرى بردارد بى‌علتى كالصحيح منقولست از محمد كه گفت شنيدم از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه عليه كه خبر داد مرا پدرم صلوات اللَّه عليه كه حضرت سيد المرسلين 6 بر شتر سوار بودند در حال طواف و عصاى سر كجى داشتند و آن عصا را بحجر الاسود مى‌رسانيدند از جهة استلام مستحب، و بر آن راحله سعى فرمودند ميان صفا و مروه.

و در حديثى ديگر وارد است كه آن حضرت 6 مى‌بوسيدند حجر را به عصا به آن كه چون سواره بودند عصا را بحجر مى‌رسانيدند و عصا را مى‌بوسيدند.

و منقول است در صحيح از كاهلى كه گفت شنيدم از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه كه مى‌فرمودند كه حضرت سيد المرسلين 6 طواف كردند بر شتر گوش بريده يا دست كوتاه، و مشهور اين است كه شتر معيوب نبود و ليكن باين نامش مى‌خواندند و چون سوار بودند