و تصديق ذلك ما رواه سيف بن عميرة عن منصور بن حازم عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه قال سمعته يقول النّحر بمنى ثلاثة ايّام فمن اراد الصّوم لم يصم حتّى تمضى الثّلاثة الايّام و النّحر بالأمصار يوم فمن اراد ان يصوم صام من الغد.

و روى انّ الاضحى ثلاثة ايّام و افضلها أوّلها)

و مرويست به اسانيد صحيحه از فضاله و صفوان و ابن ابى عمير از كليب ممدوح به مدايحى چند از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه كه كم از توثيق ابن غضايرى نيست كه گفت از آن حضرت صلوات اللَّه عليه سؤال كردم از كشتن شتر يا ذبيحه حضرت فرمودند كه امّا در منى پس سه روز است و اما در شهرهاى ديگر يك روز است.

صدوق جمع كرده است ميان اين دو حديث و گفته است كه هر دو متفقند و مختلف نيستند زيرا كه حديث عمار در كشتن گاو و گوسفند و شتر است كه در منى در عيد و ايّام تشريق مى‌توان گشت، و حديث كليب همين از جهة روزه است و بس يعنى روزه در منى سه روز حرام است و در شهرهاى ديگر يك روز حرامست.

اگر چه خلاف ظاهر هست چون در معنى چهار روز روزه حرام است و آن عيد و ايّام تشريق است پس اگر حمل كنيم هر سه روز ايّام تشريق در شهرها هيچ حرام نيست چون در اول روز عيد را بظهور گذاشته‌اند مى‌بايست در بلدان نيز بظهور گذراند و مى‌توان حمل كردن كه در منى هر سه روز خوبست و در شهرهاى ديگر روز عيد كامل است هر چند در روز ديگر نيز جايز است، و ليكن تاويل صدوق به سبب حديثى است صحيح از سيف از منصور كه گفت از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه شنيدم كه‌