و منقولست كه از آن حضرت صلوات اللَّه عليه پرسيدند از تفسير آيه كه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه هر كه تعجيل كند در روز دويم ايّام تشريق و كوچ كند بر او گناهى نيست و هر كه تاخير كند بر او گناهى نيست حضرت فرمودند اين معنى ندارد كه بر او واسع است اگر خواهد در نفر اول برود و اگر خواهد در نفر دويم.

و ليكن مراد الهى اينست كه خواه در نفر اول برود و خواه در دويم كه حق سبحانه و تعالى گناهان او را مى‌آمرزد و چون برمى‌گردد مغفور است و او را گناهى نيست.

و ظاهرا صدوق نقل بالمعنى كرده باشد از چند حديث كالصحيح و بنا بر نسخه مراد اينست كه مى‌بايد بداند كه متقى صيد و نسا مخيّر است ميان نفر اول و دويم و خواه در اول كوچ كند و خواه در دويم كه مغفور است و گناهى بر او نمى‌ماند.

و در صحيح يا حسن كالصحيح منقولست از ابو ايّوب كه گفت عرض نمودم به خدمت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه در شب نفر اول كه ما مى‌خواهيم تعجيل كنيم در چه ساعت كوچ كنيم حضرت فرمودند كه اگر در دويم كه روز دوازدهم باشد كوچ كنى كوچ مكن تا پيشين داخل شود و اگر در روز سيم ايام تشريق روانه شوى چون آفتاب بلند شود كوچ كن به توفيق الهى با فضل و رحمت الهى زيرا كه حق سبحانه و تعالى مى‌فرمايد كه هر كه تعجيل كند بر او گناهى نمى‌ماند و در بعضى از نسخ هست‌ «لِمَنِ اتَّقى‌» يعنى تخيير نسبت بمن اتقى است پس اگر حق سبحانه و تعالى به همين اكتفا مى‌فرمود همه كس تعجيل مى‌كردند و ليكن فرمود كه هر كه تاخير كند بر او اثمى نيست يعنى دانستند كه به همه حال مغفورند