حضرت فرمودند از چاشت بلند قريب بظهر تا غروب آفتاب و اين حكم نيز بر سبيل فضليت است و اگر نه بعد از طلوع شمس جايز است به اخبار صحيحه. و افضل آنست كه در اول زوال واقع سازد، و ديگر فرمودند كه هر كه در احرام صيد كرده باشد در كوچ اول نمى‌تواند رفت. و اين جمله محتمل است كه جزو حديث جميل باشد يا كلام صدوق باشد و مضمون حديث كالصحيح حماد بن عثمان باشد كه از آن حضرت صلوات اللَّه عليه منقولست در تفسير آيه كريمه «فَمَنْ تَعَجَّلَ‌ الخ» يعنى هر كه تعجيل كند در روز دويم بر او گناهى و حرجى نيست از جهة كسى كه در احرام اجتناب كرده باشد از صيد و اگر صيد كرده باشد در كوچ اول نمى‌تواند رفت.

و در صحيح از ابن محبوب مرويست كه از محمد بن مستنير كه مجهولست حال او و ليكن ضرر ندارد چون صحيح است از ابن محبوب و او از اهل اجماع است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه هر كه در حال احرام نزديكى با زنان كرده باشد در كوچ اول نمى‌تواند رفت و اين دو حديث و امثال اينها موافق مشهور است در تفسير آيه‌ «لِمَنِ اتَّقى‌».

و در حديثى وارد شده است كه اين تفسير عامه است و تفسير خاصه آنست كه از گناهان مغفور مى‌شود و جمع باين نحو ممكن است كه اكتفا به همين نمودن در تفسير طريقه ايشان است بلكه عمده مراد آيه مغفرتست چنانكه گذشت در ضمن اخبار بسيار

(سئل الصّادق صلوات اللَّه عليه عن قول اللَّه عزّ و جلّ‌ فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ وَ مَنْ تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ‌ قال ليس هو على انّ ذلك واسع انّ شاء صنع ذا و ان شاء صنع ذا لكنّه يرجع مغفورا له لا اثم عليه و لا ذنب له)