باب الرّمى عن العليل و الصّبيان‌

(روى معاوية بن عمّار و عبد الرّحمن بن الحجّاج عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه قال الكسير و المبطون يرمى عنهما قال و الصّبيان يرمى عنهم)

اين بابى است در رمى به نيابت بيماران و كودكان به اسانيد كثيره از صحيح و حسن كالصحيح منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه اگر كسى افتاده باشد مثلا و بدنش شكسته شده باشد يا كسى اسهال داشته باشد مثلا بدل از ايشان مى‌كنند رمى جمار را، و حضرت فرمودند كه بدل از كودكان مى‌اندازند هر گاه ايشان نتوانند انداختن، و ظاهر آنست كه اين جماعت بر سبيل مثال باشند و هر كه قدرت نداشته باشد بر زدن جمرات اگر چه در آنجا حاضر باشند ديگرى را وكيل مى‌توانند كرد

(و سال اسحاق بن عمّار أبا الحسن موسى صلوات اللَّه عليه عن المريض يرمى عنه الجمار قال نعم يحمل إلى الجمرة و يرمى عنه قلت لا يطيق ذلك فقال يترك فى منزله و يرمى عنه)

و منقول است در موثق كالصحيح از اسحاق كه گفت سؤال كردم از حضرت امام موسى كاظم صلوات اللَّه عليه كه آيا بدل از بيمار رمى جمار