دارد و عبارت اينست بعد از لفظ و قد فرغ و ان كان رمى الاولى بثلث و رمى الاخريين بسبع سبع فليعد و ليرمهنّ جميعا بسبع سبع يعنى اگر اولى را چهار سنگ ريزه زده باشد اعاده نمى‌يابد كرد ما بعد آن را همان را سه سنگ ريزه مى‌زند و بس اما اگر اولى را سه سنگ ريزه زده باشد و وسطى و عقبه را هر يك هفت سنگ ريزه زده باشد همه را اعاده مى‌كند و اولى و وسطى و عقبه را هر يك هفت سنگ ريزه مى‌زند تا ترتيب حاصل شود و چون اين عبارت از پيش گذشته اگر در عبارت ما بعد اجمالى باشد ضرر ندارد زيرا كه تفصيل عبارت اولى جبران اجمال مى‌كند و از قلم صدوق يا نساخ چون عبارت مذكور افتاده است موهم خلاف مراد است ديگر گفت عرض نمودم كه اگر كسى جمرات را بر عكس بزند بانكه اول عقبه را بزند ديگر وسطى را ديگر اولى را بر مى‌گردد و وسطى و عقبه را مى‌زند و بس زيرا كه اولى اگر چه در آخر افتاده بود اول بود چون وسطى و عقبه كه بر آن مقدم بودند در حكم عدم بودند پس اولى را اخذ مى‌كند و زده است اما بعد آن را مى‌زند، و در كافى اين زيادتى هست «و ان كان من الغد» يعنى اگر چه به خاطرش نرسد تا روز ديگر قضا مى‌كند بترتيب كه وسطى و عقبه را مى‌زند و بس و بعد از آن او را واقع مى‌سازد و بر اين مضمون هر جزوى از اجزاء اين حديث احاديث صحيح و حسن كالصحيح وارد شده است بى‌معارض و عمل اصحاب نيز بر اين است‌

[رمى در شب‌]

(و روى محمّد بن مسلم عن ابى عبد اللَّه صلوات اللَّه عليه انّه قال فى الخائف لا باس بان يرمى الجمار باللّيل و يضحّى باللّيل و يفيض باللّيل)

و منقولست در حسن كالصحيح از زراره و محمد بن مسلم و به هيجده‌