و صدوق از جهة توضيح مرتبه ديگر ذكر كرده است كه حضرت سيد المرسلين 6 وقوف فرمودند در مزدلفه و صحابه بر دور شتر آن حضرت بودند و آن حضرت مشغول وقوف بودند اشاره فرمودند كه همه جا محل وقوفست متفرق شويد و مشغول دعا شويد.

و حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه فرمودند كه پدرم صلوات اللَّه عليه وقوف صبح را در موضعى مى‌كردند كه شب در آنجا بسر آورده بودند. و ظاهرا از جهة آن در آنجا وقوف فرموده بودند كه در وقت نزول قريب به كوه فرود آمده بودند، و چون در صحيح معاوية بن عمار وارد است كه آن حضرت صلوات اللَّه عليه فرمودند كه اگر خواهى قريب به كوه وقوف كن و اگر خواهى در آنجا وقوف كن كه شب در آنجا بوده و از تقديم جزء اول ظاهر مى‌شود كه قريب به كوه بهتر باشد و ممكن است كه از جهة ازدحام حضرت در همان جا وقوف فرموده باشند و سنت است كه نو حاجى برود بالاى كوه قزح بسوى مشعر الحرام كه مسجديست بر بالاى آن كوه اگر پياده باشد بهتر و الا بر شتر سواره رود به آن مسجد و آن مسجد مندرس شده است و اثرش هست، و سنت است كه نو حاجى داخل شود در خانه كعبه.

بد آن كه در حسن كالصحيح از معاوية بن عمار وارد است كه آن حضرت صلوات اللَّه عليه فرمودند كه سنت است نو حاجى را كه به پاى خود به مشعر رود و داخل خانه شود.

و كالصحيح از ابان نيز منقولست به همين عبارت و در اين روايات مذكور نيست او بعيره پس بنا بر روايات پياده رفتن سنت، است و بنا بر گفته صدوق دو سنت است اصل رفتن مستحب است و پياده رفتن سنت ديگر است و شك نيست كه پياده رفتن بهتر است با قدرت و اللَّه تعالى يعلم‌