[خروج به ميقات براى عمره‌]

(و قد روى علىّ بن رئاب عن بريد العجلىّ عن ابى جعفر صلوات اللَّه عليه انّه يخرج إلى بعض المواقيت فيحرم منه و يعتمر)

و بتحقيق كه مرويست به شانزده سند صحيح از بريد كه از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه عليه سؤال كردم از شخصى كه عمره مفرده كند و پيش از آن كه فارغ شود از طواف و سعى با زن خود جماع كند حضرت فرمودند كه شترى مى‌كشد از جهة فاسد شدن عمره و بر اوست كه بماند در مكّه معظمه تا ماه ديگر كه داخل شود و بيرون رود به بعضى از مواقيتى كه از جهة عمره مقرر است مانند تنعيم و جعرّانه و حديبيه يا اعم از ميقات حج و عمره و از آنجا احرام مى‌گيرد و عمره ديگر به جا مى‌آورد. و ظاهرا اين روايت را از جهة تأييد روايات سابقه ذكر كرده است، و ممكن است كه غرضش زيادتى اين روايت باشد كه در روايت سابقه مذكور بود كه به ميقاتى كه مى‌رود كه حضرت 6 مقرر فرموده است يعنى از جهة عمره، و در اين روايت اعم است از حج و عمره و اوّل نيز عموم دارد بحسب ظاهر و هر دو مثل يكديگرند پس اظهر آنست كه تأييدا ذكر كرده باشد اگر چه تغيير اسلوب عبث مى‌شود و به مضمون اين حديث احاديث ديگر وارد شده است‌

[عمره تمتع طواف نساء ندارد]

(و لا يجب طواف النساء الّا على الحاجّ)

و واجب نيست طواف نسا مگر بر حاج و ظاهرا حصر اضافى باشد نظر به عمره تمتع و اين مضمون منقولست در صحيح از يونس كه روايت كرده است كه فرمودند كه طواف نساء نيست مگر بر كسى كه حج كند.

و منقولست در صحيح از صفوان كه سؤال كردند از آن حضرت صلوات اللَّه عليه از شخصى كه عمره تمتع كرده باشد و طواف و سعى و تقصير كرده باشد آيا طواف نساء بر او هست حضرت فرمودند كه نه نيست‌