كرده است كه ابن اذينه گفت كه پرسيدم از تفسير آيه‌ وَ أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلَّهِ‌ كه چه مراد است از اتمام حضرت فرمودند كه مراد از اتمام هر دو آنست كه هر دو را به جا آورند و محرّمات احرام را واقع نسازند.

و به دوازده سند صحيح منقولست از زراره كه حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه عليه فرمودند كه عمره بر همه خلايق واجبست مثل حج چنانكه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه حج و عمره را تمام به جا آوريد از جهة رضاى الهى.

و به بيست و چهار سند صحيح منقولست از يعقوب بن شعيب كه گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه كه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه تمام كنيد حج و عمره را از براى خدا آيا هر كسى حج تمتّع را به جا آورد عمره آن كافى است از عمره مفرده حضرت فرمودند كه حضرت سيد المرسلين 6 چنين فرموده‌اند.

و در صحيح از معاوية بن عمار منقولست به همين مضمون، و كالصحيح منقولست از بزنطى كه گفت از حضرت امام رضا صلوات اللَّه عليه سؤال كردم كه آيا عمره واجبست فرمودند كه بلى عرض كردم كه عمره تمتّع مجزيست از عمره افراد فرمودند بلى.

و در حسن كالصحيح از حلبى منقولست و احاديث به همين مضمون متواتر است بلكه ضرورى دين شيعه است وجوب عمره و اجزاء عمره تمتّع از عمره مفرده، و نزد عامه خلاف شده است و جمعى از ايشان عمره را سنت مى‌دانند و مبالغاتى كه در اخبار وارد شده است و استدلالاتى كه به آيه واقع شده است از جهة ردّ بر ايشانست‌

(و ساله عبد اللَّه بن سنان عن المملوك يكون فى الظّهر يرعى و هو يرضى ان يعتمر ثمّ يخرج فقال ان كان اعتمر فى ذى القعدة فحسن و ان كان فى ذى الحجّة فلا يصلح الّا الحجّ)