باب تسويف الحجّ‌

(روى محمّد بن الفضيل قال سالت ابا الحسن صلوات اللَّه عليه عن قول اللَّه تعالى‌ «وَ مَنْ كانَ فِي هذِهِ أَعْمى‌ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمى‌ وَ أَضَلُّ سَبِيلًا» فقال نزلت في من سوّف الحجّ حجّة الاسلام و عنده ما يحجّ به فقال العام أحجّ حتّى يموت قبل ان يحجّ)

اين بابى است در تاخير كردن حج از سال استطاعت خلافى نيست نزد علماى شيعه كه حج در سال استطاعت واجبست كه به جا آورند و از آن سال به سال ديگر نيندازند و اگر تاخير كنند قضا نمى‌شود و هميشه اداست تا در حياتست و بعد از موت قضاست و قضا نيز مثل اداست در آن كه با قدرت بعد از موت مى‌بايد كه به جا آورند و تاخير جايز نيست و هم چنين از سال دويم نيز تاخير حرام است.

مرويست كالصحيح از محمد كه گفت سؤال كردم از حضرت ابو الحسن كه محتمل است كه حضرت امام موسى كاظم يا حضرت امام رضا باشد صلوات اللَّه عليهما اگر چه اخيرا ظهر است از تفسير قول حق سبحانه و تعالى كه فرموده است كه هر كه در اين دنيا كور باشد در آخرت كور خواهد بود يا كورتر خواهد بود و گمراه‌تر؟ فرمودند كه اين آيه نازل شده است در شأن كسى كه حجة الاسلام بر او واجب باشد و تاخير كند به سوف كه بعد از اين خواهم كرد در سال آينده و استطاعت داشته باشد و گويد در