شده است كه مراد از آن طهر است و خواهد آمد در مبحث عده طلاق و امثال اين استدلالات مناسب قدما نيست و ليكن از جهت رد بر عامه ذكر كرده است كه ظاهر سازد كه قرء بمعنى طهر انسب است از آن كه بمعنى حيض باشد يا در معنى طهر حقيقت است و در معنى حيض مجاز است و مجاز بهتر است از اشتراك و اللَّه تعالى يعلم.

[زنى كه پاك شود از حيض در وقت عصر واجب نيست كه نماز ظهر را بكند]

(و المرأة الّتى تطهر من حيضها عند العصر فليس عليها أن تصلّى الظّهر انّما تصلّى الصّلاة الّتى تطهر عندها)

و زنى كه پاك شود از حيض در وقت عصر پس واجب نيست كه نماز ظهر را بكند همان نمازى را مى‌كند كه در وقت آن پاك شده است و بر اين مضمون احاديث صحيحه و كالصحيحه بسيار وارد شده است.

و اين عبارت احتمال دارد كه مراد از آن وقت مخصوص باشد مثل آن كه وقتى پاك شود كه مقدار زمان غسل باشد و يك نماز كه نماز عصر يا عشا را مى‌كند و ظهر و مغرب ساقط است. و احتمال دارد كه مراد از اين وقت فضيلت و اختيار باشد مثل آن كه چهار قدم از ظهر كه بگذرد يا سرخى مغربى كه زايل شود پاك شود در اين صورت نماز عصر و عشا را مى‌گذارد.

و احاديث بسيار بر هر يك از اين در معنى وارد شده است و شيخ جمع كرده است به آن كه در صورت اخير نماز ظهر و مغرب سنت است و احوط آنست كه اول نماز ظهر را بكند و بعد از آن نماز عصر را و هم چنين اول نماز شام را بكند و ديگر خفتن را.

[هر گاه پاك شود از خون حيض در وقت نمازى و تأخير كند غسل را تا وقت نماز ديگر]

(و متى رأت الطّهر فى وقت صلاة فاخّرت الغسل حتّى يدخل وقت صلاة أخرى فإن كانت فرّطت فيها فعليها قضاء تلك الصّلاة و ان لم تفرّط و انّما كانت فى تهيئة ذلك حتّى دخل وقت صلاة اخرى فليس عليها القضاء انّما تصلّى الصّلاة الّتى دخل وقتها)

و هر گاه‌