و ظاهر شكايت كعبه آنست كه او را شعور باشد، و ظاهر آيات و احاديث اين است. و بعضى تأويل كرده‌اند كه چون حق سبحانه و تعالى امر به تعظيم آن كرده است پس هر گاه تعظيم او كنند تعظيم الهى كرده‌اند، و تحقير او تحقير الهى است پس گويا شكايت مى‌كند كه اينها تعظيم نمى‌كنند، و اگر بظاهر خود بگذارند و تأويل نكنند امثال اينها را ظاهرا بهتر باشد.

[در مسواك كردن دوازده فايد اخروى و دنيوى هست‌]

(و قال الصّادق صلوات اللَّه عليه فى السّواك اثنتا عشرة خصلة هو من السّنّة و مطهرة للفم، و مجلاة للبصر، و يرضى الرّحمن، و يبيّض الاسنان، و يذهب بالحفر[1] و يشدّ اللّثة، و يشهّي الطّعام، و يذهب بالبلغم، و يزيد فى الحفظ، و يضاعف الحسنات و تفرح به الملائكة)

و بطرق متكثره قويه از آن حضرت 6 منقول است كه در مسواك كردن دوازده فايد اخروى و دنيوى هست.

اول: آن كه از سنت حضرت سيد المرسلين است 6 و متابعت آن حضرت موجب ثواب عظيم است.

دوم: آن كه سبب پاكيزگى دهان است كه مؤمنان و فرشتگان از آن متأذى نمى‌شوند قطع نظر از آن كه چركنى سبب بى‌اعتباريست.

سيم: آن كه سبب جلاء چشم است چون رطوبات فاسده دفع مى‌شود.

چهارم: آن كه سبب خوشنودى حق سبحانه و تعالى است يعنى ثواب عظيم مى‌دهد.

پنجم: آن كه دندانها را سفيد مى‌كند و چرك سبب فساد آن نمى‌شود با آن كه حسنى كه لازم مسواك است بهم مى‌رسد.

ششم: آن كه زردى دندان را مى‌برد و بودنش سبب ريختن دندانست و

[1] بالبخر. خ ل.