و جمعى از علما از اين حديث استنباط كرده‌اند كه در غسله اولى مرد ابتدا به پشت دست كند و در ثانيه به پيش دست وزن بر عكس، و از لفظ ابتدا در آورده‌اند چون ابتدا لازم دارد اقلا مرتبه دويم را، و اين وجهى ندارد زيرا كه ابتدا نظر به پشت دستست و انتهاش پيش دست و همين معنى بس است از براى حصول معنى ابتدا پس اگر يك آب ريختن باشد بهتر آنست كه چون دست را با آب به زير مى‌آورد پاره آب بدست مى‌ماند آن را بر شكم دست ريزد و اگر دو غرفه بريزد غرفه اولى را بر پشت ريزد و غرفه ثانيه را بر شكم دست كه هر دو يك شستن شود.

[ثواب الوضوء]

(فقال الصّادق صلوات اللَّه عليه من ذكر اسم اللَّه على وضوئه فكانّما اغتسل)

بسند صحيح از آن حضرت صلوات اللَّه عليه منقولست كه هر كه بسم اللَّه بگويد يا اسم حق سبحانه و تعالى را بر زبان آورد در حال وضو يا در ابتداى وضو چنان است كه غسل كرده باشد يعنى چنانكه غسل پاك مى‌كند جميع اعضا را از حدث و از گناهان، و وضو پاك مى‌كند عضوى چند را كه آب به آن مى‌رسد از گناهان هر گاه بسم اللَّه بگويد وضوى او مثل غسل مطهر جميع اعضاى او خواهد شد از جميع گناهان على الظاهر يا از صغاير چنانكه جمعى گفته‌اند.

(و روى انّ من توضّأ فذكر اسم اللَّه طهر جميع جسده و كان الوضوء إلى الوضوء كفّارة لما بينهما من الذّنوب و من لم يسمّ لم يطهر من جسده الا ما اصابه الماء)

و بسند كالصحيح روايت كرده است صدوق از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه كه هر كه وضو بسازد و بسم اللَّه بگويد يا اسم اللَّه را ياد كند جميع بدنش پاك مى‌شود، و از اين وضو تا وضوى سابق يا لاحق يا هر دو گناهان او آمرزيده شود و وضوى با نام الهى بمنزله كفاره گناهان او باشد و كسى كه بسم اللَّه يا اسم اللَّه نگويد طاهر نشود از