باب مقدار الماء للوضوء و الغسل‌

در بيان مقدار آبست از جهت وضو و غسل و اقل واجب آن آن مقدار است كه مسماى شستن بفعل آيد و بيشترش از جهت وضو يك مد است، و از جهت غسل يك صاع و زياده اسراف است و ظاهرا اسراف مكروه باشد مگر در جائى كه جمعى به آن احتياج داشته باشند كه در آن صورت اسراف حرامست و تفصيل آن خواهد آمد إن شاء اللَّه تعالى.

[غسل يك صاع آب و از جهت وضو يك مد آب مى‌بايد]

(قال ابو الحسن موسى بن جعفر صلوات اللَّه عليهما للغسل صاع من ماء و للوضوء مدّ من ماء و صاع النّبيّ 6 خمسة امداد و المدّ وزن مائتين و ثمانين درهما و الدّرهم ستّة دوانيق و الدّانق وزن ستّ حبّات و الحبّة وزن حبّتين من شعير من اوساط [اوسط] الحبّ لا من صغاره و لا من كباره)

فرمودند كه از جهت غسل يك صاع آب مى‌بايد و از جهت وضو يك مد آب مى‌بايد، و صاع حضرت سيد المرسلين 6 پنج مد است، و مدى وزن دويست و هشتاد درهم، و درهمى شش دانك است و دانگى وزن شش حبه طلا است و حبه طلا وزن دو دانه جو است از جوهاى ميانه نه از بزرگها و نه از كوچكهاى دانه جو.

و اين حديث را شيخ طوسى بدو سند قوى از سليمان بن خفض مروزى روايت كرده است از حضرت امام ابو الحسن صلوات اللَّه عليه، و ظاهرا صدوق گمان كرده است كه ابو الحسن اولست، و گمان بنده آنست كه ابو الحسن هادى‌