المرسلين روايت كرده است تا يغض بصره بدون زيادتى و امثال اين احاديث بسيار است شرط ايمان آنست كه تصديق كنند و كارى بتأويل آن نداشته باشند چنانكه در آيات و احاديث بسيار واقع شده است كه هر چه علم شما به آن نرسد رد مكنيد.

[مواضع كراهة تخلي‌]

و قال رجل لعليّ بن الحسين صلوات اللَّه عليهما اين يتوضّأ الغرباء فقال يتّقون شطوط الانهار و الطّرق النّافذة و تحت الاشجار المثمرة و مواضع اللّعن فقيل له و اين مواضع اللّعن قال ابواب الدّور

عرض كردند كه غريبان در كجا خانه به ادب خانه روند چون خانه ندارند حضرت صلوات اللَّه عليه فرمودند كه اجتناب كنند از آن كه بول و غايط كنند در كنار نهرها و راههايى كه تردد در آن كنند و در زير درختان ميوه‌دار و در مواضع لعن يعنى جاهائى كه مردمان نفرين كنند پرسيدند كه مواضع لعن كجاست حضرت صلوات اللَّه عليه و آله فرمودند كه درهاى خانها.

ممكنست كه مراد حضرت از درهاى خانها مثال باشد و لفظ اول بر عموم خود باشد چنانكه اكثر علما چنين فهميده‌اند پس تختگاها و امثال آن از جاهائى كه سبب ايذاى مسلمانان باشد مكروه باشد.

و ممكنست كه مراد حضرت در اينجا همين درهاى خانها باشد و آنها را از عمومات ايذاى مؤمنان و قبح آن استخراج نمايند و محتملست كه مراد از موضع لعن اين باشد كه حق سبحانه و تعالى و فرشتگان لعن مى‌كنند چنانكه خواهد آمد در مثل اين.

و بنا بر اين حمل كرده‌اند كه در جائى از در خانه كه ملك شخصى باشد بى‌رضاى او حرامست و مستحق لعنست و اگر ملك نباشد و مكروه باشد ممكن است كه ملعون باشد يعنى از رحمت الهى دور باشد و بنا بر آن كه معنى آن اين باشد كه مردمان لعن مى‌كنند ظاهر نمى‌شود كه لعن ايشان خوب باشد