جعفر صادق صلوات اللَّه عليه وارد شده است كه سؤر سگ را نمى‌توان خورد مگر آن كه حوض بزرگى باشد كه از آنجا آب بردارند و غير اينها از اخبار.

[جايز نيست وضو ساختن به شير]

(و لا يجوز التوضّؤ باللّبن لأنّ الوضوء انّما هو بالماء او الصّعيد)

و جايز نيست وضو ساختن بشير زيرا كه وضو يعنى طهارت نيست مگر به آب يا خاك و بر اين مضمون احاديث معتبره وارد شده است و از اين حديث استدلالى نيز ظاهر مى‌شود كه گوييا حضرت مى‌فرمايد كه آن چه حق سبحانه و تعالى آن را مطهر گردانيده است در قرآن دو چيز است و آن آيات آبست كه گذشت و در آيه تيمّم فرموده است كه‌ فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً* و حق سبحانه و تعالى غير اين دو چيز را نفرموده است پس نتوان طهارت از غير اين دو چيز كردن چون طهارت حكمى است شرعى و يا اعم بگيريم از آن كه حق سبحانه و تعالى و رسولش نفرموده‌اند از غير اين دو چيز و غرض حضرت رد است بر عامه كه تجويز كرده‌اند اكثر ايشان طهارت باب مضاف را.

و ديگر در احاديث صحيحه نيز وارد شده است كه خاك احد الطهورين است به همين معنى كه حق سبحانه و تعالى و رسولش 6 دو طهور قرار داده‌اند و آن آبست و خاك پس همين احاديث دليلست بر آن كه از گلاب وضو و غسل نتوان كرد و ليكن چون صدوق عمل به اين حديث كرده است تخصيص اين اخبار مى‌دهد به آن خبر و حق آنست كه آن خبر را حمل بر تقيه كردن بهتر است چنانكه گذشت.

[وضو ساختن از نبيذ]

(و لا باس بالتّوضّؤ بالنّبيذ لأنّ النّبيّ 6 قد توضّأ به و كان ذلك ماء قد نبذت فيه تميرات و كان صافيا فوقها فتوضّأ به فاذا غيّر التّمر لون الماء لم يجز الوضوء به و النّبيذ الّذى يتوضّأ به و احلّ شربه هو الّذى ينبذ بالغداة و يشرب بالعشيّ او ينبذ بالعشيّ و يشرب بالغداة)

باكى نيست وضو ساختن از نبيذ زيرا كه حضرت رسول صلى اللَّه عليه‌