[اگر موشى داخل خمى از روغن شود و موش را درآورند پيش از آن كه بميرد]

(فان وقعت فأرة فى حبّ دهن فاخرجت قبل ان تموت فلا باس بان يدّهن منه و يباع من مسلم)

پس اگر موشى داخل خمى از روغن شود و موش را درآورند پيش از آن كه بميرد باكى نيست كه آن روغن را بر خود بمالند و به مسلمانان بفروشند و باين مضمون حديث صحيح از حضرت امام موسى كاظم صلوات اللَّه وارد شده است. و از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه در حديث صحيح قريب باين وارد شده است، و هر دو دلالت مى‌كنند بر آن كه موش پاكست.

و در حديث صحيح وارد شده است از على بن جعفر كه گفت سؤال كردم از برادرم حضرت امام موسى كاظم صلوات اللَّه عليه كه هر گاه موشى در آب رود و از آنجا درآيد و بر روى جامها راه رود آيا نماز در آن جامها مى‌توان كرد حضرت فرمودند كه هر چه را ببينى كه تر كرده است آن را بشوى و هر چه را نبينى و اثرش ظاهر نبوده باشد آبى بر آنجا نضح كن يعنى بريز يا به پاش و حمل كرده‌اند علما اين خبر را بر استحباب بواسطه نماز.

(و سئل الصّادق صلوات اللَّه عليه عن بئر استقي منها و توضّئ به و غسل به الثّياب و عجن به ثمّ علم انّه كان فيها ميتة فقال لا باس و لا يغسل منه الثّوب و لا تعاد منه الصّلاة)

از آن حضرت صلوات عليه پرسيدند از چاهى كه از آنجا آب بكشند و وضو سازند و جامه بشويند و خمير بكنند و بعد از آن بدانند كه در آن حيوان مرده بوده است حضرت فرمودند كه باكى نيست و جامه را نمى‌شويند و نماز را اعاده نمى‌كنند.

اين حديث را كلينى و شيخ بسند موثق كالصحيح روايت كرده‌اند و قريب به اين معنى در دو روايت صحيح و دو روايت كالصحيح بل الصحيح و در اخبار قويه نيز وارد شده است كه همه در اين مضمون مشتركند كه اگر بدانند بعد از نماز و غسل ثوب كه ميته در چاه بوده است اعاده نماز و وضو و شستن جامه‌