و جمعى اين نهى را ارشادى مى‌دانند، و مراد از امر و نهى از شادى طلبى است كه فايده‌اش دنيوى باشد، و ثواب اخروى نداشته باشد چون حضرات فرمودند كه مورث برص است، لكن ظاهر امر اول شرعيست، و منافات ندارد كه فايده دنيوى نيز بر آن مترتب شود، چنانكه در اخبار بسيار وارد شده است در حج كه سبب توانگرى است مجملا جزم نمودن خوب نيست، اگر بر سبيل احتمال گويند جا دارد، و مذهب ابن بابويه ظاهر نيست كه حرام مى‌دانند يا مكروه، چون او نيز بر وفق حديث نهى نموده است، و اظهر كراهت است جمعا بين الاخبار و جمعى از علما گفته‌اند كه مكروه است همه استعمالات حتى آن كه اگر گرميش زايل شده باشد نيز مكروه دانسته‌اند، و اين بهتر است و به اطاعت اقرب.

[وضو ساختن به آبى كه به آتش گرم شده باشد اشكالي ندارد]

(و لا باس ان يتوضّأ الرّجل بالماء الحميم الحارّ)

و باكى نيست وضو ساختن از آبى كه به آتش گرم شده باشد، هر چند بسيار گرم باشد. اخبار صحيحه وارد شده است كه غسل به آب گرم مى‌توان كرد. و باز اخبار وارد شده است كه هر چيزى مباح است تا نهى وارد شود، و نهى وارد نشده است از وضو ساختن به آب گرم. و ممكنست كه به صدوق خبرى رسيده باشد باين مضمون، و كسى از مسلمانان در اين خلاف نكرده است مگر مجاهد از سنيان، و چون خلاف اجماع است سنيان نيز اعتبارى به سخن او نكرده‌اند، و ممكنست كه غرض صدوق رد بر او باشد.

[ميتة و خون و بول و عذرة و خمر آب را نجس مى‌كند]

(و لا يفسد الماء الّا ما كان له نفس سائله)

يعنى آب را نجس نمى‌كند حيوان مرده مگر حيوانى كه خون روان از رگ داشته باشد. و همين عبارت را شيخ روايت كرده است از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه عليه بعنوان موثق و قوى، و مضمون اين عبارت وارد است در احاديث بسيار و در خبر موثق وارد شده است از آن حضرت صلوات اللَّه عليه كه اگر مار، يا عقرب، يا