[باب المياه: و طهرها و نجاستها]

باب المياه: و طهرها و نجاستها)

و مياه جمع ماء است يعنى اين بابيست در بيان اقسام آبها و احكام آن، و پاكى آبها و نجاست آن كه كدام آب پاكست و كدام نجس است و اگر نجس شود چگونه پاك مى‌شود و چيزهاى ديگر را از آب چگونه پاك بايد كرد و چون محدث از حديث نقل مى‌كند و احاديث در كتب حديث منتشر بود، و صدوق از هر كتاب حديثى ذكر كرده است، و اول كسى كه كارى كند بسيار مشكلست كه به نحوى كه بايد بشود لهذا ضبطى چنانكه بايد ندارد مگر چيزى را كه از خود نقل مى‌كند فى الجمله مضبوطست.

[آيات مربوط به آب‌]

(قال الشّيخ السّعيد الفقيه ابو جعفر محمّد بن عليّ بن الحسين بن موسى بن بابويه القميّ الفقيه مصنّف هذا الكتاب رحمة اللَّه عليه انّ اللَّه تبارك و تعالى يقول:)

وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً طَهُوراً[1] مرتبه ديگر نام خود را ياد كرد تا ظاهر شود كه اين سخنان از اوست و مى‌گويد كه به درستى كه خداوندى كه بزرگوار است، و فيض و بركت او بر عالميان فايض است، و متعالى است از آن كه ادراك او توان نمود ذات او را، يا كيفيت فيض او را، مى‌فرمايد: در قرآن مجيد كه ما فرستاديم از جانب آسمان آبى كه پاك كننده شماست از نجاست حدث و خبث.

[1] آيه 48- فرقان.