و احاديث متواتره از رسول خدا و ائمه هدى صلوات اللَّه عليهم وارد شده است كه اگر كسى يك امام از ائمّه معصومين صلوات اللَّه عليهم را نشناسد هر چند عبادت بسيار كند همه مردود است چنانچه خواهد آمد إن شاء اللَّه تعالى.

روايات و أحاديث در فضيلت علم و علما زياده از حد و حصر است بر اين اختصار شد.

فائده دويّم در وجوب طلب علم است‌

قال اللَّه تبارك و تعالى‌ فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ*[1] يعنى سؤال كنيد از أهل علم اگر ندانيد، و در اخبار متواتره وارد شده است از ائمه معصومين صلوات اللَّه عليهم اجمعين كه مراد الهى از اهل ذكر ائمه طاهرينند.

بدو عنوان اوّل آن كه: مراد از ذكر حضرت سيّد المرسلين است زيرا كه ذكر در لغت بمعنى شرف آمده است، و شرف عالميان بوجود شريف اوست بلكه باعث ايجاد خلايق وجود مقدس آن حضرت است چنانكه در اخبار متواتره وارد شده است كه حق سبحانه و تعالى فرمود كه يا محمد اگر تو نمى‌بودى من آسمانها را نمى‌آفريدم و ائمه اهل آن حضرت‌اند.

و عنوان دويم آن كه: مراد از ذكر قرآن است و أهل بيت حضرت‌

[1] آيه: 45 النمل.