نام کتاب : لهوف ت میر ابو طالبی نویسنده : سید بن طاووس جلد : 1 صفحه : 26
41-
مردى گفت: هيچ كس بر قتل
امام حسين 7 يارى ننمود مگر آن كه قبل از مرگ به بلايى گرفتار آمد. در
اين هنگام پيرى سالخورده گفت: من در كربلا (جزء سپاه كفر) بودم، و تا اين ساعت با
حادثهاى ناروا بر نخوردم، در همان آن چراغ خاموش شد، پير مرد براى تعمير چراغ
برخاست و در حين تعمير، آتش او را فرا گرفت، و او به سوى فرات دويد و خود را در آن
افكند، ولى بيشتر شعلهور شد تا آن كه ذغال گرديد.
مقتل الحسين: 62، تهذيب
التهذيب 2/ 353، المختار:
22، تاريخ دمشق 4/ 340،
كفاية الطّالب: 279، التذكرة:
292، وسيلة المآل: 197،
نظم درر السّمطين: 220، سير اعلام النبلاء 3/ 211، الصّواعق المحرقة: 193، ينابيع
المودّة:
درختى كه به اعجاز
پيامبر 6 بارور شده بود، بعد از شهادت امام حسين 7 از ساقهاش خون تازه جوشيدن گرفت و برگهايش پژمرده و خشكيد و از آن چون
خونابهاى فرو مىچكيد.
ربيع الأبرار: 44،
التحفة العليّة و الآداب العلميّة: 16، مقتل الحسين 2/ 98، إحقاق الحقّ 11/ 494-
497.
43-
كاسهاى كه از لشكرگاه
امام حسين 7 به غارت رفته بود به خاكستر تبديل شد.
المعجم الكبير: 147، سير
اعلام النبلاء 3/ 211، تاريخ الاسلام 2/ 348، تهذيب التهذيب 2/ 353، مقتل الحسين
2/ 90، ذخائر العقبى: 144، مجمع الزوائد: 9/ 197، الصواعق المحرقة: 192، نظم درر
السّمطين: 220، الخصائص 2/ 126، ينابيع المودّة: 321، إحقاق الحقّ 11/ 503- 505.
نام کتاب : لهوف ت میر ابو طالبی نویسنده : سید بن طاووس جلد : 1 صفحه : 26