نام کتاب : لهوف ت میر ابو طالبی نویسنده : سید بن طاووس جلد : 1 صفحه : 146
شمشيرها و نيزهها را به جان به چهره و گردن مىخريد، و ندا در
مىداد: اى مردم! من بر شما از آنچه بر احزاب گذشت يا آنچه بر قوم نوح، عاد و ثمود
و ديگران آمد مىترسم، و خداوندا هرگز اراده ستم بر بندگان ندارد، مردم، من بر شما
مىترسم مثل آنچه در روز رستخيز آيد، روزى كه پشت كنيد و بگريزيد و براى شما
نگاهبان و نگهدارى نباشد، مردم حسين را مكشيد كه در چنگال عذاب خدا گرفتار آييد و
به تحقيق آن كه افترا بندد زياد كند.
بعد رو به حسين 7 كرد و عرض نمود: آيا به سوى پروردگارم نروم و به ياران نپيوندم؟
حسين 7
فرمود: «برو به سوى آنچه كه برايت از دنيا و ما فيها بهتر است، برو به جانب ملكى
كه فنا ناپذير است».
او پيش تاخته، و چون جنگ
آوران جنگى سخت نموده بر ناگواريها شكيب ورزيد تا به شهادت رسيد، رضوان اللَّه
عليه.
[نماز ظهر عاشورا]
در اين وقت گاه نماز ظهر
شد، حسين 7 فرمان داد تا زهير بن قين و سعيد بن عبد اللَّه حنفى پيش
رويش ايستاده تا با مانده اصحاب نماز خوف بگزارد. هر تير كه به سوى حسين 7 گشاده گشت سعيد بن عبد اللَّه بن جان مىخريد و همواره خود را وقايه جان
امام مىنمود و قدمى واپس ننهاد تا به زمين افتاده مىگفت: خداوندا بر اينان لعنتى
چون لعن عاد و ثمود فرو فرست، خداوندا! پيامبرت را از من سلام برسان و وى را ابلاغ
فرما كه ما چه رنجها كه از جراحات وارده ديديم، چه من پاداش خود را در يارى ذريّه
پيامبرت از تو مىخواهم، و آن گاه به شهادت رسيد، رضوان اللَّه عليه، در بدنش
سيزده تير جز ضرب شمشير و زخم نيزهها ديده مىشد.
نام کتاب : لهوف ت میر ابو طالبی نویسنده : سید بن طاووس جلد : 1 صفحه : 146