او، شعر خواندن او، خبر مرگ خواندن او، صحبت كردن با خواهر، برادرها و عزيزان همه اينها مصيبت است، تا برسد به شب عاشورا و روز عاشورا و ظهر و عصر عاشورا، يك گوشه‌اى از آنها را من عرض مى‌كنم:

اين روزها روزهاى گريه و روضه است، و ما هم همه جا مى‌شنويم، بنده هم براى اينكه در اين ميهمانى عظيم حسينى مختصرى خودم را وارد كرده باشم اين چند كلمه را عرض مى‌كنم، فكر كردم كه چون اين ملت ما خيلى جوان در راه خدا داده است، شايد در اين جمعيت هزاران نفر هستند كه جوانهايشان را از دست داده‌اند، فكر كردم از جوانهاى امام حسين 7 چند كلمه‌اى عرض كنم. خوب ما به همه مى‌گوييم كه «متنى» روضه بخوانيد، بنده مى‌خواهم متن كتاب «لهوف ابن طاوس» را برايتان بخوانم تا ببينيم روضه سنّتى چگونه است.

بعضى مى‌گويند نمى‌شود همان چيزى را كه در كتاب نوشته است، بخوانيم، بايد بسازيم، خوب حالا گاهى آن هم اشكالى ندارد، امّا ما حالا از روى كتاب چند كلمه‌اى مى‌خوانيم اين كتاب «لهوف ابن طاوس» است، على بن طاوس از علماى بزرگ شيعه در قرن هفتم، ششصد و خرده هجرى، كه از خانواده علم هستند. خانواده دين هستند و همه آنها خوب هستند، به خصوص اين دو برادر على بن موسى بن جعفر بن طاوس و احمد بن موسى بن جعفر[1] اين دو برادر از علماى بزرگ، مؤلّفين بزرگ هستند اين كتاب «لهوف» تأليف سيد على بن موسى بن جعفر بن طاوس رحمة اللَّه است كه در تعبيرات‌

[1]. صاحب تأليفات بسيار، عالم ربّانى عصر خود بود، و در سال 673 ه. ق وفات كرده و مرقدش در حلّه است.( الكنى و الالقاب، ج 1، ص 340).