ترسانيدن از حشر و نشر
1839- اگر مى‌مرديم، ما را رها مى‌كردند، مرگ آسايش هر زنده‌اى بود.

1840- ولى آنگاه كه روح از بدن ما بيرون رفت از تمام چيزها و كارهائى كه در دنيا انجام داده‌ايم سؤال مى‌كنند.

آرزوى مرگ از شدت درد
1841- اى كاش مادر مرا نزائيده بود! اى كاش بچه بودم!

اى كاش گياهى بودم كه حيوانات، خام، خام مرا خورده بودند!

شكايت از روزگار
1842- از روزگار براى دو حالتي كه دارد و از بلائى كه بآن، از سلامتى‌