مناجات با خدا
1661- اى خداى من تو بخشايشگر و محبت‌كننده‌اى، من هم گناهان فراوان دارم، از اشتباه‌هاى من صرفنظر كن.

1662- آى آفريدگار من! به تو گمان خوب دارم، بنابراين اي خداى من! حسن ظنّ مرا نسبت به خود به ثبوت برسان!

1663- اى خداى من! مرا عذاب نكن، زيرا من نسبت به آنچه كه از من سرزده اعتراف دارم.

1664- غير از اميد من به عفوت كه ببخشى و حسن ظنى كه به تو دارم سرمايه‌ى ديگرى ندارم.

1665- چه لغزشهاى زيادى كه در گناهان داشته‌ام و براثر آن انگشتان خود را زير دندان فشار داده و يا به دندان كوبيده‌ام!

1666- مردم نسبت بمن خوش‌بين هستند و اگر از گناهان من صرف‌نظر نكنى بدترين مردم خواهم بود.

1667- در پيش روى من (قبر) بازداشتگاهى طولانى است كه من بآن دعوت شده‌ام.