اظهار نگرانى از قتل شاميان‌
1656- با صداى بلند طائفه «شبام» را صدا زدم، هيچ‌كس جواب مرا نداد (چون همه كشته شده بودند) خيلى بر من سخت گذشت از آنچه بر سر طائفه شبام آمده است.

1657- (قبيله قيس) از حوصله و بردبارى دور و به ناسزاگوئى نزديك‌اند.

نه رفت و آمدى دارند و نه نام و نشانى.

1658- درعين اينكه از نعمت بهره‌مندند بدترين مردم روى زمين هستند طائفه قيس را مى‌گويم، نه مغز متفكر دارند و نه سخنگو.

1659- نه براى دفاع از ظلمى كه به آنان شده قيام كرده‌اند و نه براى خونخواهى از كشتگان خود به‌پا خاسته‌اند. نه شكافى ميان دشمن انداخته‌اند و نه خون پايمال شده‌اى را بازگرفته‌اند.

1660- در ميان هيچ اجتماعى يك نفر از طائفه قيس (قيس غيلان) برنخاست تا از ظلمى جلوگيرى كند و يا زيانى را كه وارد آمده جبران نمايد.

[1]- دود بلند شدن از خانه كنايه از مهمان‌نوازى است.