«معبد»، «تبهان» و دو فرزند شايسته هاشم.

1650- عروه از آنان دور نشد. او مردى قهرمان بود بخصوص وقتى كه جنگ نيزه و شمشيرها درگرفت.

1651- آرى عروه به هنگامى كه قهرمانان بجان هم مى‌افتادند و نيزه‌ها درهم مى‌دويد قهرمان بود و دلاوريهاى او و ريختن كاسه سرها را همه براى هم تعريف مى‌كردند و موضوع روز بود.

اركان جنگ صفّين‌
1652- من چه غمى دارم؟! خودم چالاك و تيزبينم. در دست راست من شمشير تيز است.

1653- طرف راست لشكرم طائفه «مذحج» است كه همه افراد آن مسلح و بزرگوارند و طرف چپ من طائفه «وائل» است كه مجهز و مسلح هستند.

1654- قلب لشكر من را طائفه «مضر» تشكيل مى‌دهد كه همه افراد آن نيرومند هستند. طائفه همدان با امتيازاتى كه دارد بسوى من شتافته است.

1655- طائفه «ازد» بعد از طائفه‌ها كه گفتم، اركان لشكر من است. پس از همه حضرت حقّ تعالى از زمان قديم در ميان جامعه‌ها هميشه وجود داشته است.