مبعوث مى‌شود سپس به يثرب مى‌رود و در آنجا مستقر مى‌شود و در همان جا نيز رحلت مى‌كند[1].

گفتگوى امام موسى كاظم (ع) با يهوديان، در مورد معجزات پيامبر 6

(1) 142- امام موسى بن جعفر- 7- فرمود: در آن هنگام كه پنج سال داشتم عده‌اى از يهوديان بر پدرم وارد شدند و پرسيدند: آيا تو پسر محمّد- 6- پيامبر اين امّت هستى؟ و آيا حجت روى زمين تويى؟

حضرت جواب داد: بلى.

يهوديان گفتند: در تورات آمده است كه خدا به ابراهيم و فرزندانش كتاب و نبوّت عطا نموده و حكومت و امامت را هم براى آنها قرار داده است. و تمام ذرّيه انبيا اين گونه بوده‌اند. و نبوّت و امامت و خلافت از آنها سلب نمى‌شد. ولى شما اين گونه نيستيد و خلافت در غير شما ثابت شده و شما ضعيف هستيد و پيروان جدّتان به شما رغبت نمى‌كنند! در اين هنگام اشك از ديدگان امام صادق- 7- سرازير شد و فرمود:

«بلى، پيامبران خدا هميشه سركوب شده و مظلوم بوده‌اند، و بى‌هيچ گناهى كشته مى‌شدند. و ستمكاران غالب بودند و بندگان شاكر خدا كم هستند».

يهوديها گفتند: پيامبران و جانشينان آنها بدون اينكه درس بخوانند، عالم بودند، آيا شما نيز اين گونه هستيد؟

امام صادق- 7- به پسرش امام موسى- 7- فرمود: «نزديك بيا اى موسى!».

امام كاظم- 7- مى‌فرمايد: نزديك او رفتم، دستش را به سينه‌ام كشيد بعد فرمود: «بار خدايا! تو را قسم مى‌دهم به حق محمّد- 6- و خاندانش، او را تأييد كن».

[1] بحار: 15/ 216، حديث 30.