نام کتاب : جلوههای اعجاز معصومین نویسنده : راوندی، قطب الدین جلد : 1 صفحه : 812
كردم: آن حادثه چيست؟ فرمود: تعصّبى در بين حرمين (يا مسجدين
يعنى مسجد الحرام و مسجد النبى) به وقوع مىپيوندد و فلانى از اولاد فلان پانزده
جوان دلاور (يا بزرگان عرب) را مىكشد[1].
و نيز فرمود: آنچه را كه
(ظهور قائم- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف-) همه شما گردن براى ادراك آن مىكشيد
به وقوع نمىپيوندد مگر اينكه از شما خوب و بد جدا شود و آزمايش گرديد، پس جز
اندكى از شما باقى نمىماند[2].
و از ابى صلت هروى روايت
شده است كه به امام رضا- 7- عرض كردم: وقتى قائم شما ظهور مىكند علامت
او چيست؟ فرمود: علامت وى اينست كه او از لحاظ سن، كهنسال ولى در انظار مردم جوان
است به طورى كه كسى كه او را مىبيند مىپندارد چهل ساله يا كمتر از آن است. و يكى
از علائم او اينست كه با گذشت ايّام تا هنگام وفات پير نمىشود[3]. و امثال اين علائم و
نشانهها بقدرى زياد است كه قابل شمارش نمىباشند. و زمانى كه حضرت قائم- عجّل
اللَّه تعالى فرجه الشريف- ظهور مىكند، هنگام سلام كردن بر او گفته مىشود:
«السلام عليك يا بقيّة اللَّه في ارضه»[4]
[يعنى: درود بر تو اى باقيمانده خدا بر روى زمين].
كيفيّت ظهور حضرت مهدى
(عج) از زبان امام محمّد تقى (ع)
(1) حضرت امام محمّد
تقى- 7- به حضرت عبد العظيم حسنى فرمود:
مهدى كسى است كه واجب
است در عصر غيبتش در انتظار او باشند. و در زمان ظهورش فرمان او اطاعت شود. و او
فرزند سوّم از اولاد من است و خداوند امر او را (مقدّمات ظهورش را) در يك شب اصلاح
و فراهم مىنمايد، همچنان كه امر كليمش حضرت موسى- 7- را وقتى كه رفت
تا براى اهلش (خانوادهاش)