بر مى‌خيزد و آن صداى جبرئيل- 7- است‌[1].

(1) و فرمود: هنگامى كه قائم- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- قيام كند بر سر قبر مؤمن مى‌آيند و به او گفته مى‌شود: اى فلانى! امامت ظهور كرده اگر مى‌خواهى به او ملحق شوى، ملحق شو و اگر مى‌خواهى نزد پروردگارت اقامت كنى، چنين كن‌[2].

امام موسى بن جعفر- 7- از پدرانش- :- و از امام حسين- 7- روايت كرد كه فرمود: بر رسول خدا- 6- وارد شدم در حالى كه نزد حضرت، ابىّ بن كعب بود. پيامبر فرمود: آفرين و مرحبا به تو اى ابا عبد اللَّه! اى زينت آسمانها و زمين! ابى گفت: چگونه غير از تو كسى زينت آسمانها و زمين مى‌باشد؟

فرمود: حسين- 7- در آسمانها بزرگتر و با عظمت‌تر از زمين است، چرا كه (نام) او در طرف راست عرش الهى نوشته شده است و (بقيّه ائمه) تا رسيد به نام مهدى- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- از فرزندان امام حسين- 7- فرمود:

هر مؤمنى به او راضى مى‌گردد، او حكم و امر به عدل و داد مى‌كند و از «تهامه» خروج مى‌كند تا اينكه دلائل و نشانه‌ها ظاهر گردد. خداوند از دورترين نقاط عالم به تعداد جنگجويان بدر، 313 نفر براى او گرد مى‌آورد. همراه او صحيفه و كتابيست كه در آن نام اصحاب و پدرانش و زادگاهشان و زيورها و كنيه‌هايشان نوشته شده است.

ابى پرسيد: علامات و نشانه‌هاى او چيست؟

پيامبر- 6- فرمود: براى او علم و نشانه‌ايست كه وقتى زمان خروجش فرا برسد، آن علم و نشانه به خودى خود منتشر مى‌گردد، پس آن نشانه و علم، حضرت را ندا مى‌دهد كه: اى ولىّ خدا! خروج و قيام كن و دشمنان خدا را به قتل برسان و براى او شمشيرى است كه هنگام خروج حضرت، از غلافش بيرون آمده و او را صدا مى‌زند كه: اى ولىّ خدا! خروج كن، بر تو روا نيست كه دست از

[1] بحار: 52/ 230، حديث 96.

[2] بحار: 53/ 91، حديث 98.