همان جا كه روز نخست آغاز شده بود، به وجود مى‌آيد[1].

و گفت: مرد پاكدل و صاحب نفس زكيّه، جوانى از خاندان پيغمبر و نامش «محمّد بن حسن» است، بدون هيچ جرم و گناهى كشته مى‌شود، وقتى او را كشتند خداوند قائم آل محمّد- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- را مى‌فرستد[2].

و گفت: مهدى ظهور نمى‌كند مگر هنگامى كه علامتى با طلوع خورشيد پديد آيد[3].

نشانه‌هاى ظهور حضرت مهدى (عج) از زبان امام سجاد (ع)

(1) 61- به حضرت امام زين العابدين- 7- عرض شد: آمدن و ظهور مهدى- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- و نشانه‌ها و علائم آن را براى ما بيان فرماييد:

فرمود: پيش از ظهور او مردى به نام «عوف (بن) سلمى» از جزيره، خروج مى‌كند. سكونت و محل استقرار او «تكريت» بوده و در مسجد دمشق كشته مى‌شود. آنگاه شعيب بن صالح از سمرقند خروج مى‌كند و سپس سفيانى ملعون از بيابان يابس مى‌آيد. سفيانى از اولاد عتبة بن ابى سفيان است و وقتى او خروج مى‌كند در جستجوى «مهدى» برمى‌آيد[4] و بعد از آن، حضرت قيام مى‌كند[5].

و فرمود: براى ظهور قائم- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- عجله نكنيد (بدانيد كه) قسم به خدا لباس او نيست مگر درشت و خشن و غذايش چيزى جز جوى سفت نيست و او چيزى جز شمشير نمى‌باشد و مرگ زير سايه شمشير است. پس چشم انتظار نباشيد آيا در امنيت بسر نمى‌بريد، قبل از شما كسى همانند شما بود كه او

[1] بحار: 52/ 207، حديث 45.

[2] بحار: 52/ 217، حديث 78.

[3] بحار: 52/ 217، حديث 79. اين روايت در كتاب غيبت شيخ طوسى از عبد اللَّه بن عباس نقل شده است.

[4] در نسخه بحار چنين است: مهدى پنهان است.

[5] كتاب غيبت شيخ طوسى: ص 270. بحار: 52/ 213، حديث 65.