درخواست اولاد ذكور از خداوند

(1) 42- و نيز از ابن بابويه (شيخ صدوق) روايت شده، ابو جعفر محمّد بن على اسود نقل كرده است كه: پدرت از من خواست تا از ابو القاسم بن روح بخواهم كه او از مولايمان حضرت صاحب الزمان- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- درخواست نمايد كه حضرت از خداوند بخواهد به او فرزند پسرى عنايت كند.

از ابو القاسم آن درخواست را كردم و بعد از سه روز به من گفت: حضرت براى على بن حسين دعا كرد و بزودى فرزندى با بركت براى او متولد مى‌شود كه خداوند به سبب او و اولادش، نفع مى‌بخشد.

ابو جعفر گويد: من نيز از او در مورد خودم درخواست كردم كه دعا كند تا صاحب فرزند پسرى بشوم.

پاسخ داد: راهى براى اين كار نيست. پس «على بن حسين» صاحب پسرى شد و براى من فرزندى به دنيا نيامد[1].

ابو القاسم حسين بن روح، وكيل امام زمان (عج)

(2) 43- ابن بابويه از حسين بن على بن محمّد، معروف به «ابو على بغدادى» نقل كرده است كه گفت: در آن سال‌[2] در بغداد به زنى برخوردم كه از من سؤال كرد وكيل مولاى ما امام زمان عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- چه كسى مى‌باشد؟

بعضى از قمى‌ها به او گفتند: «ابو القاسم حسين بن روح است» و اشاره به او كردند، در حالى كه من نزد او نشسته بودم.

آن زن خطاب به حسين بن روح گفت: اى شيخ! همراه من چيست؟

حسين بن روح پاسخ داد: برو و آنچه را كه همراهت هست آن را در دجله‌

[1] كمال الدين: 2/ 502، حديث 31. بحار: 51/ 335، حديث 61.

[2] منظور همان سالى است كه او به بغداد براى رساندن شمش‌هاى طلا نزد حسين بن روح رفته بود، كه در حديث 39 جريان آن گذشت.