كه گفت: من از شيخ بزرگ، محمّد بن عثمان عمرى خواهش كردم كه نامه مرا كه مسائل مشكل خود را نوشته بودم، به حضرت تقديم نمايد (بعد از آنكه او نامه مرا به حضرت رسانيد) توقيع و دستخط آن حضرت- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- از براى من وارد شد (كه مضمون آن اين بود):

امّا آنچه سؤال كردى از آن- خداوند تو را هدايت و ثابت قدم بدارد- در باره حال كسانى كه مرا انكار مى‌كنند از اهل بيت من و عموزادگان ما، بدان كه بين خدا و احدى خويشاوندى و قرابتى در كار نيست، كسى كه منكر من شود از من نخواهد بود و جريان او نظير پسر نوح است، امّا جريان عمويم جعفر و پسرانش نظير جريان برادران يوسف خواهد بود. امّا آشاميدن آبجو حرام است ولى شربت شلغم پخته اشكالى ندارد.

(1) امّا اموال شما را ما قبول نمى‌كنيم مگر به جهت اينكه شما پاكيزه شويد، پس هر كه مى‌خواهد براى ما بفرستد و هر كه مى‌خواهد قطع نموده و به ما نفرستد؛ زيرا آن نعمتى كه خداوند به ما داده بهتر از آنست كه به شما داده است.

و امّا ظهور فرج، بدرستى كه آن به دست خداى متعال است و كسانى كه وقت تعيين مى‌كنند دروغ مى‌گويند.

و امّا آن كسى كه گمان نموده است حسين- 7- كشته نشده، كافر است و خدا و رسول را تكذيب كرده و موجب گمراهى است.

امّا راجع به حوادثى كه رخ مى‌دهد، به راويان اخبار و احاديث ما رجوع نماييد؛ زيرا ايشان از طرف من بر شما حجّت مى‌باشند و من از طرف خداوند بر ايشان حجّت هستم.

امّا محمّد بن عثمان عمرى- كه خداوند از او و پدرش راضى باشد- مورد اطمينان و وثوق من بوده و نوشته و نامه او نامه من است.

و امّا محمّد بن على بن مهزيار اهوازى، زود باشد كه خداوند او را هدايت و شك و ترديد را از دلش برطرف نمايد.

و امّا آنچه براى ما فرستاده‌اى ما آن را قبول نمى‌كنيم مگر آن را كه پاك و