تسليتى از حضرت حجّت- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- به ابو جعفر عمرى در وفات پدرش (عثمان بن سعيد) صادر شد: «پدرت با نيكبختى زيست و در حالى كه ممدوح و پسنديده شده بود، درگذشت. خداوند جزاى تو را بزرگ گرداند، تو و ما مصيبت زده شده‌ايم، مصيبت پدرت تو و ما را موحش گردانيد. و از كمال سعادتش اين بود كه خداوند فرزندى چون تو را به او عطا فرمود كه جانشين و قائم مقام او شود. و مى‌گويم كه: بخاطر وجود تو و مكان و منزلت تو دلهاى شيعيان نيكو و مسرور گردد».

عثمان بن سعيد، وكيل امام حسن عسكرى- 7- و سپس نائب حضرت قائم- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- بود[1].

ارسال اموالى از قم براى امام زمان (عج)

(1) 29- از ام كلثوم دختر ابو جعفر عمرى (محمّد بن عثمان نائب دوّم امام زمان- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف-) روايت شده است كه: مالى از قم براى پدرش رسيده بود تا آنها را به صاحب الامر- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف- برساند، پس چون قاصد و آورنده اموال آنها را به او رسانيد و آماده برگشتن گرديد، ابو جعفر به او گفت: چيزى از آنچه كه به تو سپرده‌اند باقى مانده است، آن كجاست؟ آن مرد گفت: چيزى نمانده مگر اينكه همه را تسليم تو نموده‌ام.

ابو جعفر گفت: برو نزد فلان قطّان كه برايش دو عدل پنبه بردى، يكى از آن دو عدل كه بر آن چنين و چنان نوشته شده است را بگشا و در كنار آن چيزى است كه گفتم (دو پيراهن سودانى). آن مرد از آنچه ابو جعفر به او گفته بود، متحير ماند و پس از جستجو مشاهده كرد همان طور است كه گفته بود.

پاسخ امام زمان (عج) به سؤالات اسحاق بن يعقوب‌

(2) 30- ابن بابويه از محمّد بن يعقوب كلينى از اسحاق بن يعقوب روايت مى‌كند

[1] احتجاج طبرسى: 2/ 301، بحار: 51/ 348- 349.