و فرمايش ديگرش كه: «هر كس يك غم داشته باشد، خداوند غم دنيا و آخرت او را كفايت مى‌كند».

وقتى كه هزار هزار بار اينها را تمرين كردى، به نبوّت پيامبر اكرم يقين پيدا مى‌كنى به طورى كه از عصاى موسى و شقّ القمر، آن يقين را نمى‌يابى. و اين همان ايمان علمى است كه دين به واسطه آن به طور ملموس درك مى‌شود. و اين تنها در طريقه «تصوف» است.

اثرات مثبت عمل به شريعت پيامبر 6

(1) در پاسخ اين اشخاص گفته مى‌شود: هر كس اعتقاد پيدا كند كه راهى و شريعتى و دينى حق است و در آن راه از دنيا ببرّد و به آخرت رغبت نمايد و رياضت نفس بكشد و عبادات اين دين را آن گونه كه اعتقاد دارد انجام دهد [در نفس خود امتيازى نسبت به كسانى كه در آن دين اين گونه زحمت نمى‌كشند، مى‌يابد]. چه آن حق باشد يا باطل. راهبان مسيحى و احبار يهودى در مذهب باطلشان كوشش مى‌كنند و آن را حقّ مى‌پندارند. و در نفس خود نسبت به عوام مردم و پيروانشان، امتيازى مى‌يابند و ادعا مى‌كنند كه قلب خود را تصفيه كرده و در دنيا زهد ورزيده‌اند.

همين طور بت پرستان، زمانى كه در عبادتشان كوشش مى‌كنند، جانهاى خود را از بتان، ترسان مى‌يابند و حيا مى‌كنند كه در حضور بتان آنچه معصيت مى‌پندارند انجام دهند.

از اين رو از صابئين كه معتقد به عبادت ستارگان هستند و مى‌گويند آنان امور عالم را تدبير مى‌كنند، بت‌هايى را به صورت آن ستارگان مى‌تراشند و در روز هنگامى كه ستارگان در آسمان پديدار نيستند، آنها را مى‌پرستند! و در مقابل آنها از كارهاى بد خجالت مى‌كشند؛ زيرا خيال مى‌كنند بر عقيده حقّى هستند.

و همين طور هستند كسانى كه عامل به شريعت پيامبر اكرم- 6- مى‌باشند و بدون نظر به معجزات، به آن اعتقاد دارند.