الْمُشْرِكُونَ‌[1].

(1) و: مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ فِي بِضْعِ سِنِينَ‌[2].

و: سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَ يُوَلُّونَ الدُّبُرَ[3].

و: لا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيراً[4].

و: وَعَدَكُمُ اللَّهُ مَغانِمَ كَثِيرَةً تَأْخُذُونَها- إلى قوله- قَدْ أَحاطَ اللَّهُ بِها[5].

و مانند اينها از آيات ديگر كه همان طور شد كه پيش‌بينى كرده بود و احاديث مانند اينها هم زياد است. و مثل اينها كه وقايع را با تفصيل بيان كرده‌اند و احكام آنها را روشن نموده‌اند، از منجمين واقع نمى‌شود كه تمامش درست در بيايد. پس بايد توسط الهام از جانب كسى باشد كه دانا به غيب است و حقايق امور را مى‌شناسد.

يكى ديگر از غيب گوييها در قرآن و احاديث اين است كه از ضميرها و قلبها خبر مى‌دهد: إِذْ هَمَّتْ طائِفَتانِ مِنْكُمْ أَنْ تَفْشَلا[6] بدون اينكه سخن يا كارى از آنها سرزده باشد.

و همين طور آيه: وَ إِذا جاؤُكَ حَيَّوْكَ بِما لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ وَ يَقُولُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ‌.[7].، بدون اينكه كسى اين را از آنها شنيده باشد [و اين را انكار نكردند].

و همچنين آيه: وَ إِذْ يَعِدُكُمُ اللَّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتَيْنِ أَنَّها لَكُمْ وَ تَوَدُّونَ أَنَّ غَيْرَ ذاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ‌[8]، پس در اينجا خداوند متعال از خواست و اراده آنان خبر داده است.

يا اينكه در جايى آرزوى مرگ را بر يهوديان عرضه مى‌دارد و مى‌فرمايد فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‌[9] و سپس فرموده است: وَ لا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَداً بِما قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ‌[10] و يهوديان صدق فرمايش قرآن را دريافتند و هيچ يك از آنان جسارت‌

[1] سوره توبه، آيه 33.

[2] سوره روم، آيه 3.

[3] سوره قمر، آيه 45.

[4] سوره اسراء، آيه 88.

[5] سوره فتح، آيه 20 و 21.

[6] سوره آل عمران، آيه 122.

[7] سوره مجادله، آيه 8.

[8] سوره انفال، آيه 7.

[9] سوره جمعه، آيه 6 و 7.

[10] سوره جمعه، آيه 6 و 7.