السّلام-، وسيله آدم (واسطه توبه آدم) و دعوت ابراهيم و بشارت عيسى بودند. پس اگر حضرت عيسى از گل، صورت پرنده‌اى ساخت و سپس خداى سبحان آن را پرنده گردانيد، براى پيامبر ما و اهل بيتش، مردگان را زنده مى‌كرد.

و اگر عيسى- 7- كور مادر زاد و آدم جذامى را به اذن خداوند شفا مى‌داد. پيامبر ما و اهل بيتش نيز چنين بودند و اكنون چه بسيار افراد نابينا و جذامى كه وارد مشاهد شريفه آنان مى‌شوند و خداوند متعال آنان را به بركت تربت مطهر آنان، شفا مى‌بخشد. و اين كرامات از خراسان تا بغداد و كوفه و تا حجاز (همه جا) مشهور و معروف است.

(1)

سابقه معجزات انبيا و اوصيا

(2) (در باره اينكه معجزات پيامبر اكرم- 6- و امامان معصومين- :- چيز جديدى نيست بلكه قبل از آنها معجزاتى براى انبيا و جانشينان آنان بوده است).

بدان كه خداوند متعال وقتى كه به فرشتگان خبر داد كه: «من در زمين خليفه و جانشينى قرار خواهم داد»[1]، «و به آدم همه اسما را تعليم فرمود»[2]، پس علم آدم- 7- به اسما در حالتى كه روح در او دميده مى‌شد، اين خود يك معجزه براى او بود.

و همچنين حضرت محمّد- 6- وقتى كه ادعاى پيامبرى نمود و قصه‌هاى پيامبران و امّتهاى آنان را كه در كتابهاى آسمانى گذشته بود، نقل مى‌كرد، بدون اينكه از كسى آموخته يا درس خوانده باشد، اين نيز براى او معجزه محسوب مى‌گردد.

و هنگامى كه حضرت آدم- 7- بيمار شد به حضرت شيث- 7- گفت: خدايم از من عهد گرفت كه تو را جانشين و وصى خود قرار

[1] سوره بقره، آيه 30.

[2] سوره بقره، آيه 31.