نام کتاب : جلوههای اعجاز معصومین نویسنده : راوندی، قطب الدین جلد : 1 صفحه : 624
طرف راست و چپ محمّد- 6- دو اژدها ديدم
كه دندانهايشان را روى هم مىزدند و از چشمانشان آتش شعلهور بود كه اگر خوددارى
مىكردم (و بدهى او را نمىدادم) مرا مىبلعيدند.
و اگر چه خداى سبحان در
حق موسى فرموده: «بر تو محبت از خود افكندم»[1]
ولى در باره حضرت على- 7- و اولادش ائمه معصومين فرموده: «زود است كه
خداوند مهربان، دوستى و محبوبيت را براى آنان قرار دهد»[2].
مقايسه معجزات پيامبر
6 با معجزات حضرت داود (ع)
(1) و اگر كوهها و
پرندگان را به تسخير داود- 7- در آورد كه با او تسبيح گويند و به امر و
اراده او سير كنند، پس براى پيامبر ما كوه زبان گشود هنگامى كه يهودىها با حضرت
مجادله كردند و كوه به پيامبرى او شهادت داد، آنگاه از پيامبر- 6- خواستند تا كوه از جاى خود حركت كند و حضرت دعا كرد و كوه از جاى خود به جاى
ديگر حركت كرد كه داستان آن گذشت. و قبلا گفتيم كه سنگريزهها در دست پيامبر ما-
6- خدا را ستايش و تسبيح كردند. و حيوانات را براى او مسخر
فرمود.
و اگر براى داود پيامبر-
7- آهن نرم گرديد، همانا براى پيامبر ما- 6-
سنگهايى كه با آتش نرم نمىشود، نرم شد در حالى كه آهن به وسيله آتش نرم مىشود. و
خداى متعال عمودى آهنين كه حضرت على- 7- در گردن خالد بن وليد قرار
داده بود را نرم ساخت آن هنگام كه از حضرت طلب شفاعت كرد، حضرت آن را از گردن او
برداشت.
و پيامبر ما- 6- در روز احد زمانى كه يكى از مشركان پنهان شده بود، سر او را به طرف
كوه احد كج كرد تا جايى كه به اندازه سرش كوه را سوراخ كرد كه آن محلى معروف در
درّه است. و در كوه «اصم» كه يكى از