حضرت عيسى- 7- در گهواره فهميده مى‌شود.

(1)

معجزات اخلاقى امام سجّاد (ع)

(2) او بعد از پدرش بهترين مخلوقات خداوند از نظر علم و عمل بود. كوشش و عبادت و زهد و روش برخورد او با مردم همه معجزه و خارق العاده بود. از امام باقر- 7- نقل شده است كه فرمود: پدرم در شبانه روز هزار ركعت نماز مى‌خواند و جسم مباركش به حدى ضعيف شده بود كه باد مانند خوشه گندم او را حركت مى‌داد[1].

و در عبادت به مرتبه‌اى نائل آمد كه هيچ كس به آن نرسيد، از شب‌زنده‌دارى، رنگ رخسار حضرت زرد شده بود و از گريستن چشمانش چنان گرم مى‌شد كه گويا آتش گرفته باشد، پيشانى‌اش از سجده پينه بسته و بينى‌اش شكافته شده بود.

ساق و پاهاى حضرت از ايستادن در نماز شب ورم كرده بود، وقتى او را در اين حالت ديدم گريستم، پدرم رو به من كرد و فرمود: فرزندم! قسمتى از كاغذهايى كه عبادت على- 7- در آنها نوشته شده را بياور، آنها را آوردم و به او دادم.

مقدارى از آن را خواند و كنار نهاد و فرمود: چه كسى قدرت دارد و مى‌تواند مانند على- 7- عبادت داشته باشد؟![2] همه اينها خارق العاده و از كارهاى شگفت انگيز است.

حضرت در كودكى دانشمند و حكيم بود، امام صادق- 7- در مدح و ثناى امير المؤمنين على- 7- مى‌فرمايد: هرگز دو امر بر او عرضه نشد كه در هر دو رضاى خدا باشد مگر اينكه آن امرى را كه نسبت به دينش سخت‌تر بود آن را اخذ مى‌كرد و چيزى بر پيامبر اكرم نازل نشد مگر اينكه على- 7- را بخواند، بخاطر اطمينانى كه به او داشت. و كسى غير از على طاقت تحمل علم‌

[1] ارشاد مفيد: ص 287. اعلام الورى( طبرسى): ص 260. بحار: 46/ 74، حديث 62.

[2] بحار: 46/ 75، حديث 65. ارشاد مفيد: ص 286.