و آينده به على- 7- تعليم داد و در تمامى نبردها او هرگز در مقابل هيچ كس پشت به او نكرد و با افراد زيادى از دليران دشمن رو در رو مقابله كرد و از دست پرتوان او هيچ دلاورى نجات پيدا نكرد.

(1) از شگفتيهايى كه خداوند تعالى تنها به او عنايت كرد، اين است كه هيچ كس به اندازه او مبارزه با قهرمانان و پهلوانان نكرده. و كسى از آنان او را به بدى و خوارى نكوهش نكرد و از او به هيچ يك از آنان بدى نرسيد حتى با ابن ملجم- لعنة اللَّه عليه- كه در محراب او را ترور كرد، چنين بود و اين از آيات خارق العاده است.

و وقتى كه به سوى خداوند شتافت، فرزندش امام حسن- 7- سخنرانى كرد و فرمودند: «در اين شب، مردى به رحمت خدا رفت كه هيچ كس از سابقين در عمل از او سبقت نگرفت و هيچ كس از آيندگان در عمل به او نمى‌رسند، او همراه رسول خدا- 6- جهاد مى‌كرد و خود را سپر پيامبر مى‌نمود.

وقتى كه پيامبر- 6- او را با پرچم خود به ميدان مى‌فرستاد، جبرائيل از طرف راست و ميكائيل از سمت چپ او را همراهى مى‌كردند و از ميدان بر نمى‌گشت مگر اينكه خداوند پيروزى را با دست او عنايت كند»[1].

او در خانه خداوند به دنيا آمد و هرگز كسى غير از او در آن مكان مقدس متولد نشده است و در شبى از دنيا رفت كه حضرت عيسى- 7- در آن شب به طرف آسمان عروج كرد و شبى كه يوشع بن نون جانشين و وصى موسى- 7- قبض روح شد، حضرت على- 7- هيچ طلا و نقره‌اى به ارث نگذاشت و هميشه رهنمودهاى دين از كتاب و سنّت را گسترش مى‌داد و به عدالت حكم و امر به نيكى مى‌كرد. او قبل از هجرت در تمامى رنجها شريك پيامبر- 6- بود و بيشترين سنگينى اين سختيها را متحمل مى‌شد و بعد از هجرت با او رو در روى مشركين بود و با كفار جنگ مى‌كرد. و بعد از پيامبر براى حفظ دين، بقدرى سختى كشيد كه هيچ كتابى گنجايش (نوشتن آنها) را ندارد. و همه‌

[1] بحار: 43/ 362، حديث 4. ارشاد مفيد: 206.