نمود. به او گفتيم: اگر از آبى كه مولاى ما سيرابمان ساخت مى‌خوردى از گوارا بودن آن شگفت‌زده مى‌شدى.

گفت: رفيق شما پيامبر است؟ گفتيم: نه. جانشين پيامبر است. راهب همراه ما نزد حضرت على- 7- آمد. حضرت وقتى او را ديد فرمود: شمعون! راهب گفت: آرى، اين نامى است كه مادرم بر من نهاد و كسى جز خدا آن را نمى‌دانست. نام اين چشمه چيست؟ حضرت فرمود: نامش «چشمه راحوما» است.

چشمه‌اى از بهشت كه سيصد پيامبر و سيصد وصى و جانشين پيامبر از آن نوشيده‌اند و من آخرين جانشينانى بودم كه از آن نوشيدم.

راهب گفت: من در همه كتابها همين را يافتم. شهادت مى‌دهم كه جز خداى يگانه خداى ديگرى نيست و محمّد- 6- رسول و فرستاده خداوند است و تو جانشين محمّد- 6- هستى.

آنگاه حضرت- 7- فرمود: به خدا قسم! اگر مردى از ما روى پلى بايستد و آنگاه اين امت بر او وارد شوند نامها و نسبهايشان را به آنان خواهد گفت‌[1].

الطاف بيكران الهى‌

(1) 60- امام جعفر صادق- 7- در باره اين آيه شريفه: «و اين گونه ملكوت آسمانها و زمين را به ابراهيم نشان داديم»[2]، فرمود: خداوند آسمانها را براى ابراهيم گشود تا به ما وراى عرش نگاه كند. و زمين را برايش شكافت تا حد فاصل ميان زمين و هوا را بنگرد. و با محمّد- 6- نيز چنين كرد و من ولىّ شما و ائمه بعد از او را مى‌بينم كه براى او نيز چنين چيزى رخ مى‌دهد[3].

[1] امالى صدوق: 155، حديث 14. بحار: 8/ 530 و 41/ 278 حديث 4.

[2] سوره انعام، آيه 75.

[3] بحار: 12/ 72، حديث 18.