اللَّه عليه و آله- به من فرمود: وقتى كه من رحلت كردم مرا با هفت مشك آب «چاه غرس» غسل بده. ابتدا با سه مشك غسل بده و بعد چهار مشك روى من بريز. و هنگامى كه غسل دادى و حنوط كردى، مرا بنشان و دستت را بر دهانم بگذار و بپرس از آنچه تا قيامت (واقع) مى‌شود از آن خبر مى‌دهم.

على- 7- مى‌فرمايد: اين كار را كردم. و بعدها وقتى كه على- 7- از چيزى خبر مى‌داد مى‌فرمود: اين همان چيزى است كه پيامبر بعد از مرگش به من خبر داده است‌[1].

پرسشهاى على (ع) از پيامبر 6

(1) 11- باز سعد بن عبد اللَّه به اسنادش از امام صادق- 7- نقل كرده است كه پيامبر- 6- به على- 7- فرمود: وقتى كه من مردم، هفت مشك از آب «چاه غرس» بياور و مرا با آن غسل بده، بعد كفنم را بگير و مرا بنشان و از آنچه مى‌خواهى بپرس. به خدا سوگند! از هيچ چيز نخواهى پرسيد مگر اينكه پاسخ گويم‌[2].

آگاهى على (ع) از وقايع آينده توسط پيامبر 6

(2) 12- و همچنين از امير مؤمنان- 7- روايت شده است كه فرمود: پيامبر- 6- به من وصيت كرد و فرمود: وقتى كه من مردم، مرا با هفت مشك آب «چاه غرس» غسل بده و هنگامى كه فارغ شدى و مرا كفن كردى، گوش خود را در دهان من بگذار[3]. من همان را انجام دادم، پس از آنچه تا قيامت واقع مى‌شود برايم خبر داد.

[1] مستدرك الوسائل: 2/ 190، حديث 4.

[2] مستدرك الوسائل: 2/ 190، حديث 4.

[3] بحار الانوار: 40/ 213، حديث 1 و ص 214، حديث 4 و 5.