گفتم: گواهى مىدهم كه
تو حجّت خدا و فرزند حجّتهايش بر خلق هستى[3].
بزرگى و عظمت آل محمّد
6
(1) 8- ابو هاشم نقل
مىكند كه: از امام حسن عسكرى- 7- در باره اين آيه پرسيدم: ثُمَّ
أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا فَمِنْهُمْ ظالِمٌ
لِنَفْسِهِ وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ مِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَيْراتِ[4].
فرمود: همه از آل محمّد-
6- هستند. «ظالم به نفس» كسى است كه به امام خود اعتراف نكند
و «مقتصد» كسى است كه امام خود را بشناسد، و «سابق به خيرات و نيكىها» به اذن
خداوند، «امام» است.
در اين هنگام، من با خود
در باره بزرگى و عظمت آنچه كه خدا به آل محمّد- 6- عطا كرده،
فكر كردم و گريستم كه حضرت به من نگاه كرد و فرمود: كار از آنچه تو فكر كردى،
بزرگتر است.
پس حمد و ثناى خدا را
بكن كه تو را چنگ زننده به ريسمان آنان قرار داده است كه روز قيامت، تو با آنان
خوانده مىشوى وقتى كه تمام مردم با امام خود خوانده شوند، و تو بر راه خير و نيكى
هستى[5].
[1] يعنى:« بدانيد كه براى اوست خلق و امر مبارك.
و فرخنده باد پروردگار عالميان»،( سوره اعراف، آيه 54).
[2] يعنى:« بدانيد كه براى اوست خلق و امر مبارك.
و فرخنده باد پروردگار عالميان»،( سوره اعراف، آيه 54).
[4] يعنى:« ما كتاب را براى كسانى به ارث گذاشتيم
كه آنان را از ميان بندگان خود برگزيديم و عدهاى از آنان ظالم به خود هستند و
عدهاى ميانه رو و عدهاى سبقت جوينده به نيكيها»( سوره فاطر، آيه 32).