نام کتاب : جلوههای اعجاز معصومین نویسنده : راوندی، قطب الدین جلد : 1 صفحه : 494
كنم و به آن تبرّك جويم. نشستم و يادم رفت كه براى چه
آمدهام. وقتى خواستم برخيزم و بروم، حضرت انگشترش را به سوى من انداخت و فرمود:
نقرهاى مىخواستى پس به تو انگشتر داديم و يك انگشترى بهرهبردى، خداوند گوارايت
كند[1].
مساوى بودن علوم اهل
بيت (ع)
(1) 4- ابو هاشم
مىگويد: فهفكى از امام حسن عسكرى- 7- پرسيد: چرا زن كه ضعيف است يك
سهم و مرد كه قوى است، دو سهم ارث مىبرد؟! حضرت فرمود: چون بر زن، نه جهاد واجب
است و نه نفقه و خرجى خانواده و نه ديه كسى را مىپردازد. ولى مرد همه اينها را
دارد.
با خود گفتم: به من گفته
بودند كه ابن ابى العوجاء همين مسأله را از امام صادق- 7- پرسيد و آن
حضرت نيز همين پاسخ را فرموده بود.
در اين هنگام امام
عسكرى- 7- رو به من كرد و فرمود: بلى همين مسأله ابن ابى العوجاء بود.
و پاسخ يكى است. و آنچه براى آخر ما گذشته، بر اوّل ما نيز گذشته است و اوّل و آخر
ما در علم، مساوى هستيم و (اما) رسول خدا- 6- و امير مؤمنان-
7- فضل (مضاعف) خودشان را دارند[2].
مخلوق بودن قرآن كريم
(2) 5- ابو هاشم
مىگويد: با خود گفتم: دوست دارم بدانم كه نظر ابو محمّد امام عسكرى- 7- در مورد قرآن چيست؟ آيا آن مخلوق است يا نه؟ در حالى كه قرآن، غير خداست.
حضرت رو به من كرد و
فرمود: آيا به تو نرسيده آنچه از امام صادق- 7-