صائم بودن امام حسن عسكرى (ع) در زندان‌

(1) 2- ابو هاشم مى‌گويد: امام حسن عسكرى- 7- (در زندان) روزه مى‌گرفت، وقتى كه افطار مى‌كرد ما هم با او مى‌خورديم. و غذاى حضرت را غلامش در ظرف روپوشيده‌اى مى‌آورد، من هم با او روزه مى‌گرفتم. روزى ضعف كردم و در اطاقى ديگر با نان خشك، افطار كردم و كسى مرا نديد. بعد آمدم و با آن حضرت نشستم، به غلامش فرمود: به ابو هاشم چيزى بده تا بخورد، چون او افطار كرده و من لبخند زدم.

حضرت فرمود: چه چيزى تو را به خنده انداخته‌اى ابو هاشم؟ وقتى كه خواستى قوت بگيرى، گوشت بخور؛ چون در نان خشك، قوّتى نيست.

گفتم: راستگوست خدا و پيامبرش و تو. سلام بر شما باد! پس خوردم.

حضرت فرمود: سه روز، روزه نگير؛ چون هر كس در اثر روزه ضعف كند، با كمتر از سه روز افطار قوّتش حاصل نمى‌گردد.

وقتى كه آن روز فرا رسيد كه قرار بود خداوند ما را در آن روز آزاد كند، غلام آمد و گفت: سرور من! اسباب و وسائل تو را بردارم؟

حضرت فرمود: وسائل و چيزهايى را كه نگهداشته‌ايم تا از آن بخوريم، آنها را بردار. پس غلام غذاى ظهر را برداشت و بعد از ظهر آزاد شد، در حالى كه روزه‌دار بود فرمود: بخوريد، خدا گوارايتان كند[1].

درخواست نقره براى تبرك‌

(2) 3- ابو هاشم مى‌گويد: هر وقت خدمت امام هادى و امام عسكرى- 8- مى‌رسيدم از آن بزرگواران نشانه و معجزه‌اى مى‌ديدم. خدمت امام عسكرى- 7- وارد شدم و خواستم از او چيزى بخواهم كه با آن، انگشترى درست‌

[1] مستدرك الوسائل: 16/ 340، حديث 6.