زنده شدن پرندگان توسط امام صادق (ع)

(1) 14- حسين بن زيد مى‌گويد: به امام صادق- 7- گفتم مرا از فرمايش خداوند متعال به حضرت ابراهيم كه فرمود: «اولم تؤمن» آگاه كن. حضرت فرمود:

دوست دارى كه مانند آن را ببينى؟

گفتم: بلى.

پس چاقويى برداشت و برخاست و كبوتر و كلاغ و طاوس و بازى را ذبح كرد و آنها را قطعه- قطعه نمود و به هم مخلوط كرد و بعد يك- يك آنها را ندا داد.

ديدم كه گوشتها بعضى به يك ديگر چسبيدند و دوباره همان پرندگان، به وجود آمدند[1].

احسان امام صادق (ع) به داود رقى‌

(2) 15- داود رقى مى‌گويد: نزد امام صادق- 7- بودم كه به من فرمود:

چرا رنگت تغيير كرده است؟

گفتم: بدهى زياد آن را اين گونه كرده است. و قصد كرده‌ام كه از راه دريا به «سند» بروم و برادرم فلانى را بياورم.

حضرت فرمود: اگر خواستى برو.

گفتم: وحشت دريا و طلاطم آن مانع من مى‌شود.

حضرت فرمود: اى داود! كسى كه تو را در خشكى حفظ مى‌كند، در دريا نيز نگهدار تو مى‌باشد. اى داود! اگر اسم و روح من نبود، رودخانه‌ها جارى نمى‌شدند و ميوه‌ها نمى‌رسيدند و درختان سبز نمى‌گشتند.

داود مى‌گويد: سوار كشتى شدم و 120 روز از نزديك ساحل مى‌رفتيم كه روز جمعه‌اى قبل از ظهر، ديدم آسمان ابرى است. و نور درخشانى از بالاى آسمان‌

[1] در جلد دوم، در معجزات امام صادق- 7- در حديث چهارم گذشت.