(1)

دلايل و براهين امام صادق (ع)

گوشت غير مذكّى‌

(2) 1- سعد اسكاف مى‌گويد: روزى همراه امام صادق- 7- بودم كه مردى از اهالى جبل‌[1]، وارد شد. و هدايايى نيز با خود آورده بود. و در ميان آنها كيسه‌اى پر از گوشت خشك، همراه با سبزى خشك بود. حضرت آن را بيرون آورد و فرمود: اينها را بگير و به سگها بده.

آن مرد گفت: چرا؟

حضرت فرمود: چون تذكيه نشده است.

آن مرد گفت: آن را از مرد مسلمانى خريده‌ام كه مى‌گفت تذكيه شده است! امام گوشتها را به كيسه برگرداند و چيزهايى گفت كه نفهميديم. بعد به آن مرد گفت: برخيز و آن را به اين اطاق ببر و در گوشه‌اى قرار بده. آن مرد نيز چنان نمود.

در اين لحظه از گوشت شنيد كه گفت: «اى ابو عبد اللَّه! امام و فرزندان انبيا مانند مرا نمى‌خورند؛ چون من تذكيه نشده‌ام. آن مرد، كيسه را برداشت و از اطاق بيرون آمد.

آنگاه حضرت پرسيد: آن گوشت چه مى‌گفت؟

[1] به كشورهاى اطراف خزر را جبل مى‌گفتند.