قرضهاى مرا ادا مى‌كند. اين كلمات را بر سر زبانش آورد ولى آن را برد و به آنها داد. و آن مقدار طلا در ابتداى او به يك چهارم از قرضهاى او هم نمى‌رسيد، ولى با آن توانست همه قرضهاى خود را بپردازد[1].

مهر نبوّت‌

(1) 29- اين حديث بطور تواتر نقل شده است كه بين دو شانه پيامبر، خاتم بود و بر روى آن موى زيادى روييده بود و تمام انبياى قبلى از آن خبر داده بودند[2].

پيامبر 6 و شفاى چشم‌

(2) 30- در يكى از جنگها، چشم يكى از ياران پيامبر آسيب ديد، بحدى كه به صورتش افتاد. به حضور حضرت آمد و استغاثه كرد. رسول خدا- 6- چشمش را سر جايش گذاشت و چشم آن مرد در حال، شفا يافت. و روشنايى و تيز بينيش بيشتر شد[3].

نيرنگ يهوديان بنى نضير

(3) 31- پيامبر براى مذاكره در مورد پرداخت ديه شخصى، به كنار قلعه يهوديان بنى نضير رفته بود، در سايه ديوارى به استراحت پرداخت. شخصى از اين موقعيت استفاده كرد و خواست از بالاى ديوار سنگى بر سر حضرت بيندازد و ايشان را از بين ببرد! ولى خداوند متعال او را از اين توطئه يهود، آگاه كرد و حضرت، بى‌آنكه عكس العملى نشان دهد يا همراهان خود را خبر كند، راهى مدينه شد.

يهود از ماجرا اطلاع يافتند. و قضيه را از آن شخص يهودى پرسيدند، او هم‌

[1] بحار: 18/ 28، حديث 12.

[2] بحار: 16/ 174، حديث 17.

[3] بحار: 18/ 8، حديث 9.