(1) 6- حماد بن عيسى از
امام صادق- 7- خواست كه حضرت براى او دعا كند تا خداوند حجّ بسيار و
ملك و املاك نيكو و خانهاى خوب و همسرى از خاندان نيكوكار، صالح و فرزندان نيكو
به او عنايت كند.
امام نيز دعا كرد كه:
خدايا! حمّاد بن عيسى را مالى عطا كن كه پنجاه حجّ برود و ملك و خانهاى خوب و
همسرى صالح و درستكار از خاندانى بزرگ و با كرامت و فرزندانى نيكو به او عطا كن.
شخصى كه در آن مجلس حضور
داشت مىگويد: بعد از چند سال، نزد حمّاد بن عيسى به خانهاش در بصره رفتم. حماد
به من گفت: آيا به ياد دارى دعايى را كه امام صادق- 7- در حقّ من نمود؟
گفتم: آرى؟.
گفت: اين (كه مىبينى)
خانه من است كه مثل آن در اين شهر نيست. و باغ و املاكم بهترينهاست و همسرم نيز
از بزرگان و فرزندانم از نيكانند كه مىشناسى. و چهل و هشت بار حجّ نمودهام.
راوى مىگويد: بعد از
آن، حماد دو حجّ ديگر بجا آورد و در پنجاه و يكمين سفر حجّ، وقتى كه به جحفه[2] رسيد و
خواست كه احرام ببندد، داخل جايى شد كه غسل كند، سيل او را گرفت و با خود برد،
غلامانش رفتند و جنازه او را از آب بيرون آوردند. لذا از آن پس او به حماد غريق
الجحفه (حمادّى كه در جحفه غرق گرديد) ناميده شد[3].