(1)

باب چهارم: در معجزات امام حسين (ع)

زنده شدن مرده با دعاى امام حسين (ع)

(2) 1- يحيى بن امّ طويل مى‌گويد: خدمت امام حسين- 7- بوديم كه جوانى بر آن حضرت وارد شد در حالى كه مى‌گريست. حضرت به او فرمود: براى چه گريه مى‌كنى؟

پاسخ داد: هم اكنون مادرم بدون وصيت، فوت نمود، در حالى كه ثروتى داشت و به من امر كرده بود تا كارى نكنم مگر اينكه شما را از آن باخبر نمايم.

امام به اصحاب خود فرمود: برخيزيد تا نزد آن زن برويم.

راوى مى‌گويد: پس به اتفاق ايشان به آن خانه‌اى كه زن را در آن خوابانيده بودند، رفتيم. امام حسين- 7- دعا كرد و از خدا خواست تا او را زنده كند تا وصيّت نمايد. در آن هنگام خداوند متعال او را زنده كرد.

پس، آن زن نشست و شهادتين گفت. و متوجه حضرت شد و عرضه داشت: اى مولاى من! بفرماييد داخل خانه. حضرت داخل شده و نزديك او نشست و به او فرمود: خدا تو را رحمت كند! وصيّت كن.

زن گفت: اى پسر پيغمبر- 6- من فلان مقدار مال در فلان محل دارم؛ يك سوم آن را براى شما قرار دادم تا آن را در هر كجا كه مى‌خواهيد، مصرف كنيد و دو سوّم ديگر آن، براى پسرم باشد. البته اگر از دوستان شماست. و اگر از